مناجات فاطمیه ای با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
باغ و بهارم، در خزانی زرد، برگرد گرمایِ عمرم، در هوایی سرد، برگرد عـمر گـران، بیدیـدنِ رویت هدر شد هجران، چه خاکی بر سر ما کرد، برگرد از معصیتها، عـاقـبت رنگِ سـیاهی سایه به روی شهرمان گسترد، برگرد دوریِ از خورشید، در دوران تاریک غـم را میـان سـیـنهها پـرورد، برگرد خسته شدی از دست ما؟! العفو، العفو خسته شدیم از دوریات، برگرد، برگرد برگـرد تـا یـاری کـنـی خیـرالـنـسا را زهراست تنها و چهل نامرد... برگرد آقا قـسـم بـر نـالـۀ « فِـضـه خُـذیـنی» آقـا قـسـم بـر سـیـنـۀ پُـر درد بـرگـرد |